Dulce María Loynaz

Dulce María Loynaz Muñoz, nada na Habana o 10 de decembro de 1902 e finada na Habana o 27 de abril de 1997, foi unha escritora cubana, considerada unha das principais figuras da lírica cubana e universal. Mereceu o premio Miguel de Cervantes en 1992.

Na liñaxe da Loynaz entrecrúzanse importantes personalidades cubanas e universais, o seu propio pai, Enrique Loynaz do Castelo, poeta e Xeneral do Exército Mambí, Ignacio Agramonte y Loynaz, a destacada poetisa Gertrudis Gómez de Avellaneda e Martín de la Ascensión, un dos 26 mártires do Xapón ao que lle dedicara un extenso poema en prosa. Publicou os seus primeiros poemas en ''La Nación'' 1920, ano en que tamén visitou os Estados Unidos. A partir desa data realiza numerosas viaxes por Norteamérica e case toda Europa. As súas viaxes incluíron visitas a Turquía, Siria, Libia, Palestina e Exipto. Visitou México en 1937, varios países de América do Sur entre 1946 e 1947 e as Illas Canarias en 1947 e 1951, onde foi declarada filla adoptiva. miniatura|Monumento a Dulce María Loynaz en Puerto de la Cruz, Tenerife Provided by Wikipedia