Gaston Bachelard (Bar-sur-Aube, 1884ko ekainaren 27a - Paris, 1962ko urriak 16a) frantziarfilosofo bat izan zen. Zientziak eta Filosofia ikasirik, Zientzien Historia eta Filosofia irakatsi zuen Dijongo Unibertsitatean eta Parisko Sorbonan. Zientzia-ezagupenaren baldintzak aztertu zituen eta «arrazoiaren psikologiaren hastapenak ezartzen» saiatu zen. Bachelardena filosofia irekia da, jakintza-alorreko iraultza handiak beretzeko gai dena. Bachelarden liburu zenbait: ''Le Nouvel Esprit scientifique'' (1934); ''La formation de l'esprit scientifique'' (1938); ''Le Rationalisme appliqué'' (1948); ''Le Matérialisme rationnel'' (1953). Orobat, irudimen poetikoa eta horren sinboloak iradokitzen dituzten elementu naturalen psikoanalisia egiten saiatu da: ''La Psychanalise du feu'' (1937); ''L'Eau et les Rêves'' (1941): ''L'Air et les Songes'' (1943); ''La Poétique de l'espace'' (1957); ''La Poétique de la rêverie'' (1960).
Wikipediatik informazioa lortu
